Konopie znane są już od starożytności. Wykorzystywane były jako środek leczniczy, surowiec do produkcji, żywność dla ludzi i bydła, czy element kultu religijnego. Obecnie na świecie spotkać można trzy główne gatunki konopi, oraz niezliczoną ilość odmian tych roślin.

Te trzy główne gatunki konopi to:

  • konopie indyjskie
  • konopie siewne
  • konopie dzikie

Czym są konopie dzikie?

Konopie dzikie zwyczajowo nazywane Cannabis ruderalis są mniej popularne od konopi siewnych czy indyjskich. Pierwszy raz konopie te zostały sklasyfikowane w 1924 r. przez rosyjskiego badacza.

Konopie te pochodzą z Rosji i różnią się od konopi wywodzących się od tych z Azji czy Europy. Rośliny te zaliczane są do chwastów, a gdy zaczną rosnąć w pobliżu plantacji, natychmiastowo są usuwane ze względu na regulacje prawne.

Nazwa ruderalis odnosi się do roślin ruderalnych – takich, które potrafią przetrwać w niekorzystnych, zmienionych przez człowieka warunkach, np. wyrastając wprost z betonu.

Jak wyglądają dzikie konopie?

Dziki krzak marihuany

Pomimo tego, że rośliny sklasyfikowane są w głównych gatunkach konopi, posiadają pewne cechy odróżniające je od pozostałych gatunków. Konopie dzikie osiągają dużo mniejsze rozmiary od innych roślin z tej samej rodziny – 0,4-1,5 metra wysokości.

  • Liście tych konopi są smukłe, długie i postrzępione na końcach. Zazwyczaj są to pięcioliścienne baldachimy jednak wypuszczają około 8-9 liści na jednej łodydze.
  • Kwiaty przypominają te z konopi indyjskich, jednak są mniejsze.
  • Owce są dużo mniejsze od owoców np. konopi siewnych. Mają kolor lekko zielony, czasami szarozielony.

Obencie naukowcy prowadzą badania mające na celu udowodnienie teorii, że konopie dzikie są mieszanką siewnych i indyjskich. Potwierdzeniem tej teorii jest wygląd łączący cechy charakterystyczne obu gatunków.

Czym różnią się od konopi siewnych i indyjskich?

Konopie dzikie należą do tej samej rodziny co konopie indyjskie czy siewne. Zauważyć można jednak w ich wyglądzie cechy pozwalające odróżnić je od innych przedstawicieli.

  • Pierwszą cechą odróżniającą konopie dzikie od innych konopi jest jej ich niski wzrost. Konopie dzikie dorastają od 40 cm do 150 cm. Ich wzrost w porównaniu z innymi konopiami jest wyraźnie niższy.
  • Gęstość wzrostu to kolejna cecha. Podczas wzrostu wykształcają mniej łodyg bocznych, kwiatów i liści w porównaniu z konopiami indyjskimi oraz indyjskimi.
  • Liście – są smukłe, długie i mocno postrzępione na końcach. Liście wyglądają jak połączenie liści konopi indyjskich i siewnych.
  • Łodyga tych konopi jest dużo chudsza i smuklejsza od łodyg innych konopi.
  • Owoce kształtem i kolorem przypominają owoce konopi indyjskiej i siewnej.

Ważnym aspektem odróżniającym dzikość jest zawartość THC oraz CBD. Tego pierwszego związku znajduje się najwięcej w konopiach indyjskich, zaś CBD w siewnych (włóknistych). Konopie dzikie mają niższe stężenia kannabinoidów, o czym dowiesz się poniżej.

Gdzie konopie dzikie mają zastosowanie? Właściwości i działanie

Wspomniano wyżej, że nie uprawia się ich na masową skalę. Stanowią problem dla hodowców znanych odmian siewnych. Mogą być mylone z innymi gatunkami lecz ich zastosowanie to głównie ziołolecznictwo i karmienie bydła. Mogą być zbierane wśród okolicznych mieszkańców, na terenach których występują.

Pomimo tego, że konopie dzikie przez wiele lat traktowane były jako chwasty, od niedawna zyskują coraz większą popularność wśród naukowców. Poddawane są odrębnym badaniom w celu znalezienia możliwego zastosowania.

Właściwości i działanie

Z uwagi, że zawierają cenne kannabinoidy, terpeny czy flawony, posiadają te same właściwości co medyczna marihuana. Różne natomiast jest w nich stężenie THC i CBD, które odpowiadają za konkretne procesy lecznicze i terapeutyczne. Prawdopodobnie ciężko jest wyodrębnić konkretny szczep, która pozwoli zachować pożądaną linię genetyczną oraz zawartość związków i substancji chemicznych. W tym celu banki nasion uprawiają znane i wyselekcjonowane szczepy medycznej marihuany.

Niekiedy produkuje się z nich papierosy, o czym dowiesz się z filmu.

Czy konopie dzikie zawierają THC lub CBD?

Konopie indyjskie charakteryzują się wysoką zawartością THC w swoim składzie, a stosunkowo niską zawartością CBD. Gatunek konopi siewnych posiada duża zawartość CBD, a bardzo niską THC. Ile więc CBD i THC zawierają konopie dzikie?

  • Rośliny te w swoim składzie zawierają ok 5-10% THC oraz 20-30% CBD.

W porównaniu z konopiami indyjskimi posiadają one znacznie niższą zawartość substancji psychoaktywnych jednak wystarcza to na osiągnięcie „haju”. Efekt po zażyciu jest znacznie lżejszy niż ten wywoływany paleniem marihuany.

Czy dzikie konopie się pali? Czy można zrobić z nich marihuanę?

Marihuanę produkuje się z wysuszonych kwiatów konopi indyjskiej. Dopiero podczas suszenia kwiaty te nabierają właściwości odurzających. Dzieje się tak przez proces dekarboksylacji, podczas którego powstaje psychoaktywna forma THC.

W konopiach dzikich występuje stosunkowo mało THC i wynosi około 5-10%. Teoretycznie możliwe by było wyprodukowanie marihuany z konopi dzikich, jednak jej jakość oraz działanie będą bardzo słabe. Wytwarzanie marihuany z tej rośliny jest możliwe, ale bardzo nieopłacalne ze względu na niski wzrost i średni plon.

Dzikie konopie posiadają wiele unikalnych cech pozwalających rosnąć im nawet w najbardziej niesprzyjających warunkach. Spotkać je można na terenie Rosji, czy bliskim wschodzie. Zawdzięczają swoją nazwę łacińską temu, iż zaobserwowano częste pojawianie się tych roślin na gruzowiskach starych i opuszczonych budowli. Przez wiele lat uważane były za chwast, jednak w ostatnim dziesięcioleciu znów zwrócono uwagę i wskazano, że mogą stanowić bardzo skuteczny surowiec w wielu gałęziach przemysłu, czy nawet być wykorzystane w medycynie i terapii wielu chorób. Roślina ta potencjalnie może być wykorzystana do produkcji narkotyków jednak proces ten jest nieopłacalny, a narkotyk wytworzony z tych konopi cechuje się bardzo niską jakością.