Kannabinoidy wykazują szereg prozdrowotnych właściwości, wspomagających leczenie wielu chorób. Czy schorzenia przewodu pokarmowego należą do tej grupy? Chorujesz na chorobę Leśniowskiego-Crohna? Sprawdź, jak mogą Ci pomóc konopie. W tym artykule prześledzimy wyniki badań i opinie lekarzy w zakresie zastosowania konopi w leczeniu tej choroby.
Choroba Leśniowskiego-Crohna to choroba przewlekła, z okresami remisji i nasilenia objawów. Znacząco obniża komfort życia pacjentów.
Poniższa grafika przedstawia podstawowe informacje na jej temat.
Co jeszcze wyróżnia tę chorobę?
„Choroba Leśniowskiego-Crohna jest schorzeniem o charakterze zapalenia ziarniniakowego, nacieka ścianę jelita na całej grubości, czym różni się od wrzodziejącego zapalenia jelita grubego, w którym naciek ograniczony jest do błony śluzowej i podśluzowej” Choroba Leśniowskiego-Crohna – diagnostyka i leczenie – Andrzej Hebzda, Dorota Szczeblowska, Dariusz Serwin, Stanisław Wojtuń, Zbigniew Hebzda, Iwon Grys
„Choroba Leśniowskiego-Crohna jest schorzeniem o charakterze zapalenia ziarniniakowego, nacieka ścianę jelita na całej grubości, czym różni się od wrzodziejącego zapalenia jelita grubego, w którym naciek ograniczony jest do błony śluzowej i podśluzowej”
Nie do końca poznana jest przyczyna powstawania wyżej opisanych zmian. Wśród potencjalnych czynników etiologicznych jako kluczowy podaje się często zaburzenia mikrobioty jelitowej (czyli wszystkich mikroorganizmów zamieszkujących jelita, np. grzybów, bakterii, wirusów). Zazwyczaj objawy diagnozuje się w przedziale wiekowym 15-25 lat oraz po 50 roku życia.
Pacjent z niepokojącymi objawami zazwyczaj trafia najpierw do lekarza pierwszego kontaktu. Lekarz zbiera wywiad i bada pacjenta. Kierowany jest on na badania laboratoryjne (morfologia, OB, CRP i inne). Pacjent może również zostać skierowany na badanie przeciwciał przeciwko Saccharomyces cerevisiae (ASCA), badanie kału. Kolejnym krokiem jest badanie endoskopowe (z pobraniem wycinków), np. kolonoskopia, rektoskopia, a także USG, tomografia komputerowa lub rezonans magnetyczny.
Ponieważ nie ustalono jednoznacznej przyczyny występowania choroby Leśniowskiego-Crohna, leczenie polega głównie na łagodzeniu objawów i uzyskaniu jak najdłuższego okresu remisji.
W leczeniu stosowane są następujące leki: przeciwzapalne (glikokortykosteroidy – GKS), immunosupresyjne, biologiczne i antybiotyki. Często stosowanymi lekami w Polsce są sulfasalazynai mesalazyna (działają przeciwzapalnie). Ponadto włącza się także leki przeciwbólowe i przeciwbiegunkowe.
Pacjenci kierowani są na leczenie chirurgiczne – z powodu ropni, zwężeń, częściowej niedrożności jelit, podejrzenia raka itp.
Aktywność choroby i skuteczność zastosowanego leczenia określa się na podstawie indeksu aktywności choroby Crohna (Crohn’s Disease Activity Index, CDAI):
Leczenie choroby jest długotrwałe, ta jednostka chorobowa ma przebieg przewlekły, z okresami zaostrzenia objawów.
Nie ma jednego sposobu leczenia, zależne jest to od nasilenia zmian, objawów itp. Decydujący wpływ zdaje się mieć również tryb życia, stosowana dieta.
Czy konopie mogą wspomagać terapię opisywanej choroby? Stanowiska są tutaj podzielone. Ponieważ kannabinoidy wykazują właściwości przeciwzapalne, wydaje się, że mogą mieć zastosowanie w leczeniu choroby Crohna.
W pracy Używanie pochodnych konopi. Część II. Zastosowanie w medycynie vs. konsekwencje zdrowotne (Marek Motyka, Jerzy T. Marcinkowski) czytamy:
„W internetowym czasopiśmie, wydawanym przez Polskie Towarzystwo Wspierania Osób z Nieswoistymi Zapaleniami Jelita, pojawiła się informacja sugerująca, iż związki występujące w marihuanie mogą się okazać skutecznym medykamentem w stanach chorobowych jelit. THC i kanabidiol „[…] pozwalają komórkom śluzówki jelit tworzyć ciaśniejsze połączenia i przywracają jej funkcję bariery ochronnej. Co ważne, kanabidiol, który – w przeciwieństwie do THC – nie ma własności psychoaktywnych, równie skutecznie wzmacnia błonę śluzową jelit”. Jak podaje PAP: „Dalsze badania pozwolą stwierdzić, czy substancja ta okaże się skutecznym lekiem”
W toku jednego z badań pacjenci, po podawaniu im konopi indyjskich, stwierdzili, że odczuwają ulgę w zakresie bólu, nudności, terapia zapobiegała również biegunkom, polepszała apetyt i jakość snu.
Zaobserwowano również wpływ medycznej marihuany na uzyskanie stanu remisji (Cannabis Induces a Clinical Response in Patients With Crohn’s Disease: A Prospective Placebo-Controlled Study https://www.cghjournal.org/article/S1542-3565(13)00604-6/fulltext). Badaniu poddano 21 pacjentów, podawano im przez okres 8 tygodni konopie indyjskie w postaci papierosa (zawartość THC 115 mg). Część badanych otrzymało placebo.
Jaki był wynik tego badania?
Całkowitą remisję zaobserwowano u 5 z 11 osób w grupie otrzymującej konopie (45%) i 1 z 10 w grupie placebo. Pacjenci zauważyli też poprawę apetytu i lepszą jakość snu.
Inny przykład. Pacjenci, którzy nie reagowali na konwencjonalne leczenie, po wdrożeniu medycznej marihuany wykazali pozytywny wpływ marihuany na samopoczucie i złagodzenie objawów choroby (np. zmniejszenie ilości stolców, zmniejszenie ilości zażywanych do tej pory leków – steroidów). Wyniki wspomnianego badania opublikowano w 2011 roku, podkreślono, że temat wymaga jeszcze kolejnych analiz (źródło: Komu pomaga medyczna marihuana? Dorota Rogowska-Szadkowska).
Zatem medyczna marihuana m.in.:
Podkreśla się również nie tylko rolę dwóch ww. kannabinoidów, ale również terpenów, które modulują działanie THC i CBD oraz innych, obecnych w konopiach (w mniejszych stężeniach) kannabinoidów.
Nie wszystkie opinie dotyczące wpływu medycznej marihuany na chorobę Leśniowskiego-Crohna są jednak tak optymistyczne. W wywiadzie (2019 rok) z prof. dr hab. Grażyną Rydzewską, prezesem Polskiego Towarzystwa Gastroenterologii czytamy, że marihuana jedynie maskuje objawy choroby, nie leczy jednak stanu zapalnego:
„Jeśli chodzi o drugą gałąź medycyny, w której badana była marihuana i inne kannabinoidy, to były nieswoiste zapalenia jelit. Jednak wyniki badań z bazy Cochrane z ubiegłego roku pokazują, że zastosowanie marihuany w nieswoistych chorobach jelit nie ma sensu, ponieważ nie poprawia stanu pacjentów. To znaczy: jej zastosowanie może łagodzić ból i zmniejszać biegunkę. Wydawałoby się, że to pozytywne skutki, jednak tak nie jest, ponieważ stan zapalny w śluzówce nadal trwa. Natomiast przyjmowanie marihuany leczniczej może maskować objawy, tłumić je. Pacjent staje się mniej czujny, nie zgłasza się do lekarza. U pacjentów z chorobą Leśniowskiego-Crohna i wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego stosujących kannabinoidy wyniki leczenia są gorsze i występują częściej powikłania chirurgiczne. W gastroenterologii patrzymy z nadzieją na różne leki, jednak zastosowanie marihuany w nieswoistych zapaleniach jelit takiej nadziei nie daje” Cały wywiad znajdziesz na: https://swiatlekarza.pl/mity-w-gastroenterologii-marihuana-lecznicza/
„Jeśli chodzi o drugą gałąź medycyny, w której badana była marihuana i inne kannabinoidy, to były nieswoiste zapalenia jelit. Jednak wyniki badań z bazy Cochrane z ubiegłego roku pokazują, że zastosowanie marihuany w nieswoistych chorobach jelit nie ma sensu, ponieważ nie poprawia stanu pacjentów. To znaczy: jej zastosowanie może łagodzić ból i zmniejszać biegunkę. Wydawałoby się, że to pozytywne skutki, jednak tak nie jest, ponieważ stan zapalny w śluzówce nadal trwa. Natomiast przyjmowanie marihuany leczniczej może maskować objawy, tłumić je. Pacjent staje się mniej czujny, nie zgłasza się do lekarza. U pacjentów z chorobą Leśniowskiego-Crohna i wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego stosujących kannabinoidy wyniki leczenia są gorsze i występują częściej powikłania chirurgiczne. W gastroenterologii patrzymy z nadzieją na różne leki, jednak zastosowanie marihuany w nieswoistych zapaleniach jelit takiej nadziei nie daje”
Podczas badań nad skutecznością medycznej marihuany u pacjentów z chorobą Leśniowskiego-Crohna odnotowywano niewielkie skutki uboczne, które przemijały. Były to skutki uboczne typowe dla marihuany, nie odnotowano efektów specyficznych dla tej konkretnej jednostki chorobowej.
Jak każdy lek, również medyczna marihuana może wchodzić w interakcję ze stosowanymi związkami w leczeniu choroby Leśniowskiego-Crohna. Mowa tu np. o lekach przeciwzapalnych, steroidach. Mogą zachodzić także interakcje pozytywne – dzięki zastosowaniu medycznej marihuany u części pacjentów możliwe jest zmniejszenie ilości podawanych pacjentom leków sterydowych. Takie decyzje jednak zawsze należy podejmować we współpracy z lekarzem.
Pamiętaj:
Zmagasz się z chorobą Leśniowskiego-Crohna? Konopie mogą wesprzeć leczenie. Skontaktuj się z kliniką konopną. Lekarze przeanalizują wyniki badań, i po zakwalifikowaniu do leczenia, przepiszą odpowiedni preparat zawierający kannabinoidy.
O autorze:
Marzena Gburska-Bauszewska
Artykuły Marzena Gburska-Bauszewska
