Medyczna marihuana wykazuje leczniczy profil w przypadku wielu chorób. Może być wykorzystana również do leczenia pacjentów ze stwardnieniem rozsianym. Z naszego artykułu dowiesz się, jakie konopne leki są stosowane w terapii SM i jakich efektów terapeutycznych możesz się spodziewać.
Stwardnienie rozsiane to przewlekła, postępująca choroba, która dotyka osoby dorosłe. Objawy pojawiają się zazwyczaj w przedziale wiekowym 20-40 lat. Dane podają, że częściej na SM chorują kobiety. Choroba ta ma charakter postępujący, z czasem uniemożliwia choremu samodzielne funkcjonowanie.
Choroba rozwija się etapami, zazwyczaj jej początek to pojawienie się jednego objawu, np. zaburzenie ostrości widzenia, ból gałki ocznej.
Wczesne objawy w tej chorobie to m.in.:
U każdego pacjenta może wystąpić inny zestaw objawów i ich nasilenia. W kolejnych etapach choroby dochodzą takie objawy, jak: niedowład kończyn, brak płynności ruchów itp.
Warto wiedzieć, że:
Przeczytaj, jak SM wpływa na życie chorego, nie tylko w zakresie fizycznego funkcjonowania:
„Ben-Zacharia dzieli objawy, które występują u chorego na SM, na trzy kategorie. Za objawy pierwszego stopnia uznaje się: zaburzenia poruszania się, zmęczenie i znużenie, spastyczność, zaburzenia widzenia, dysfunkcje zwieraczy, ból, zaburzenia poznawcze i seksualne, problemy z mową i połykaniem. Do objawów drugiego stopnia zalicza się: zakażenia układu moczowego, uszkodzenia skóry (odparzenia, odleżyny), uszkodzenia układu kostno-stawowego (złamania, zwichnięcia stawów), nadmierną senność, infekcje układu oddechowego, upośledzenie codziennej aktywności. Do objawów trzeciego stopnia należą: depresja, zaburzenia psychiczne (myśli i próby samobójcze), izolacja społeczna, problemy finansowe, problemy rodzinne (trudności w zajściu w ciążę, trudności w sprawowaniu opieki nad dziećmi, rozwody)” Nowoczesne leczenie objawowe w stwardnieniu rozsianym – Halina Bartosik-Psujek, Małgorzata Malec-Milewska, Tomasz Berkowicz, Bartosz Jędrzejewski, Piotr Radziszewski, Krzysztof Selmaj
„Ben-Zacharia dzieli objawy, które występują u chorego na SM, na trzy kategorie. Za objawy pierwszego stopnia uznaje się: zaburzenia poruszania się, zmęczenie i znużenie, spastyczność, zaburzenia widzenia, dysfunkcje zwieraczy, ból, zaburzenia poznawcze i seksualne, problemy z mową i połykaniem. Do objawów drugiego stopnia zalicza się: zakażenia układu moczowego, uszkodzenia skóry (odparzenia, odleżyny), uszkodzenia układu kostno-stawowego (złamania, zwichnięcia stawów), nadmierną senność, infekcje układu oddechowego, upośledzenie codziennej aktywności. Do objawów trzeciego stopnia należą: depresja, zaburzenia psychiczne (myśli i próby samobójcze), izolacja społeczna, problemy finansowe, problemy rodzinne (trudności w zajściu w ciążę, trudności w sprawowaniu opieki nad dziećmi, rozwody)”
Trudno jednoznacznie określić przyczyny występowania tej choroby, podaje się tutaj np. czynniki genetyczne, środowiskowe czy immunopatologiczne.
Organizm pacjenta (a konkretniej układ odpornościowy) niszczy osłonki mielinowe włókien nerwowych. Nie wiadomo, co jest powodem takiego procesu autoimmunologicznego.
Inna teoria mówi o tym, że do rozwoju SM może przyczyniać się niedobór witaminy D lub palenie papierosów.
Diagnostyka SM rozpoczyna się od zebrania wywiadu i badania pacjenta. Kierowany jest on również na rezonans magnetyczny, który umożliwia zlokalizowanie ognisk demielinizacji. Badanie to daje również możliwość wykluczenia innych schorzeń, które mogą dawać podobne objawy (np. guzy mózgu). Inne badanie stosowane w diagnostyce SM to np. badanie płynu mózgowo-rdzeniowego (obecność w płynie tzw. prążków oligoklonalnych potwierdza SM).
Im wcześniej zostanie podjęte leczenie, tym większa szansa na złagodzenie i uśpienie objawów. Leczenie chorego na SM polega na podawaniu leków oraz rehabilitacji pacjenta.
Najistotniejszym obszarem leczenia jest spastyczność. Przykładowo stosowane leki w przebiegu tej choroby to np. baklofen, tizanidyna, benzodiazepiny, leki przeciwbólowe oraz leki stosowane w zaburzeniach funkcjonowania układu moczowego.
Lekiem, który widnieje na liście preparatów z wyboru w leczeniu objawowym SM jest Sativex.
Jak działa Sativex? Oddziałuje na układ nerwowy, ponieważ kannabinoidy mają zdolność wpływania/ wchodzenia w reakcję z receptorami kannabinoidowymi. Włókna nerwowe, znajdujące się w mózgu i rdzeniu kręgowym „transportują” impulsy pomiędzy mózgiem a mięśniami. W procesie chorobowym SM to przekaźnictwo jest zaburzone, ponieważ uszkodzeniu ulegają osłonki mielinowe włókien nerwowych. Pojawiają się takie objawy, jak: drżenie mięśni, skurcze, sztywność itp. Lek Sativex łagodzi te objawy i niweluje ból. Nie naprawia uszkodzeń płaszcza mielinowego, ale usprawnia przekaźnictwo impulsów.
Lek ten skutecznie zmniejsza u pacjentów ból oraz spastyczność mięśni, znosi również dolegliwości ze strony układu moczowego.
„Kanabinoidy, poprzez unikatowy mechanizm działania, wpływają korzystnie na spastycznośći wszystkie wynikające z niej objawy u chorych na SM. Sativex (nabiximols) to najlepiej przebadany preparat zawierający kanabinoidy (THC i CBD)o udowodnionym działaniu na spastyczność,ból oraz zaburzenia chodu, snu i czynności drógmoczowych u pacjentów z SM. Sativex (nabiximols) może być stosowany w leczeniu chorych na SM ze spastycznością i zależnymiod niej objawami, a jednocześnie jest preparatem, który nie powoduje obniżenia napięciamięśniowego” Nowoczesne leczenie objawowe w stwardnieniu rozsianym – Halina Bartosik-Psujek, Małgorzata Malec-Milewska, Tomasz Berkowicz, Bartosz Jędrzejewski, Piotr Radziszewski, Krzysztof Selmaj
„Kanabinoidy, poprzez unikatowy mechanizm działania, wpływają korzystnie na spastycznośći wszystkie wynikające z niej objawy u chorych na SM.
Sativex (nabiximols) to najlepiej przebadany preparat zawierający kanabinoidy (THC i CBD)o udowodnionym działaniu na spastyczność,ból oraz zaburzenia chodu, snu i czynności drógmoczowych u pacjentów z SM.
Sativex (nabiximols) może być stosowany w leczeniu chorych na SM ze spastycznością i zależnymiod niej objawami, a jednocześnie jest preparatem, który nie powoduje obniżenia napięciamięśniowego”
Poniżej przedstawiamy schemat dawkowania leku Sativex – oczywiście stosowanie tego preparatu odbywa się pod ścisłą kontrolą lekarza, który w razie konieczności może modyfikować dawki.
Dawkowanie leku Sativex
Sativex podaje się pod język lub od wewnętrznej strony policzka. Podawanie leku rozpoczyna się od najniższych dawek, według podanego schematu:
W toku badań prowadzonych z udziałem pacjentów odnotowano po podawaniu Sativexu:
W poniższej tabeli zestawiono skuteczność leków stosowanych w SM, w tym Sativex:
Podsumowując, biorąc pod uwagę skuteczne działanie kannabinoidów we wspomaganiu leczenia SM, warto rozważyć włączenie leku Sativex do terapii.
W przypadku stosowana leku Sativex wymienia się możliwe skutki uboczne w postaci m.in.:
Rzadziej na liście skutków ubocznych pojawia się: biegunka, wzmożony apetyt, przyspieszony rytm serca, omdlenia czy podrażnienia jamy ustnej.
Podobnie jak wiele innych preparatów, medyczna marihuana może wchodzić w reakcję z lekami stosowanymi w leczeniu SM.
W przypadku leku Sativex możliwe są interakcje z lekami obecnie stosowanymi w leczeniu stwardnienia rozsianego, np. baklofenem (ryzyko znacznego zmniejszenia napięcia mięśni), a także lekami uspokajającymi i nasennymi.
Chorujesz na stwardnienie rozsiane? Stosowałeś wiele terapii, które nie przyniosły pożądanego efektu? Masz prawo do każdej dostępnej formy terapii, również tej z udziałem medycznej marihuany. Zgłoś się do kliniki konopnej. Lekarz przeanalizuje historię choroby, dotychczas stosowane leki i wdroży odpowiedni plan leczenia konopiami.
O autorze:
Marzena Gburska-Bauszewska
Artykuły Marzena Gburska-Bauszewska
