Historia Japonii jest burzliwa i pełna nieoczekiwanych wydarzeń. W XV wieku władza szogunatu upadła, a kraj pogrążył się w wojnie domowej. Władzę udało się ustabilizować dopiero kilka lat później. Archeologowie odkryli niezwykle dużo pozostałości po tym okresie, a wiele z nich można oglądać na światowych wystawach. Bardzo ciekawym znaleziskiem jest niepozorna szata.
Czy Japończycy znali konopie?
Najwcześniejsze dowody na obecność konopi na wyspach datuje się na okres Jomon (10,000-200 p.n.e). Z tego okresu pochodzą stare relikwie związane z religią, skrawki nasion i ceramika. Japończycy przez wiele wieków wykorzystywali konopie do produkcji włókien i tekstyliów, a także cięciw łuków. Przez lata konopie wykorzystywane były głównie w niższych warstwach społecznych, ale z biegiem lat dostały się także do wyższych.
Do czego Japończycy wykorzystywali konopie?
Konopie w Japonii odgrywały dosyć istotną rolę religijną i produkcyjną. Kapłani wiązkami liści błogosławili pielgrzymów i wykorzystywali je podczas odpędzania złych duchów. Podczas rytuałów palono haszysz w kadzidłach, a kapłani odziani byli w szaty wykonane wyłącznie z tkaniny konopnej. Do dziś zachowała się tradycja wieszania grubych lin konopnych przy sanktuariach.
Papier konopny „kami” jest jednym z najważniejszych wyrobów używanych przed upowszechnieniem produkcji papieru z drewna. Wykorzystywany był do celów piśmienniczych i tworzenia rękodzieła.
Żywność konopna również była bardzo ceniona przez Japończyków. Tofu z konopi stanowiło świetne źródło białka.
Tradycyjna medycyna także chętnie wykorzystywała konopie do leczenia bóli stawów, gorączki i problemów z apetytem.
Konopne szaty pogrzebowe
Konopne szaty cesarza Edo, znane również jako „Asa no haori” lub „Asa no hitoe”, były wykonane z tkaniny konopnej i były noszone przez cesarza Japonii w okresie Edo (1603-1868). Szaty charakteryzują się wysoką trwałością, jakością i wyjątkowym wyglądem. Były one ręcznie tkane z cienkich nici konopnych, co pozwalało na stworzenie gęstej tkaniny. Szaty były zdobione haftami w stylu klasycznym.
Ubiór był symbolem prestiżu i władzy. Jedynie cesarz i jego najbliższa służba mogła je ubierać. Noszono je zwyczajowo podczas ceremonii pałacowych.
Oryginalne szaty uważane są za skarb narodowy i przechowywane w muzeach. Dzięki nim można zaobserwować mistrzowski poziom rzemiosła i sztuki japońskiej.
Źródła
- https://pl.wikibooks.org/wiki/Historia_powszechna/Staro%C5%BCytna_Japonia
- https://h-ria.pl/japonia-w-okresie-edo-1603-1868r/
- http://wszystkiegojaponskiego.pl/2021/10/20/asanoha-i-japonskie-konopie/
- https://softsecrets.com/pl/artykul/konopie-w-japonii
- https://pl.wikipedia.org/wiki/Kimono
- https://books.google.pl/books?hl=pl&lr=&id=-7iTEAAAQBAJ
- https://brill.com/display/book/9789004211261/B9789004211261-s006.xml
- https://www.jstor.org/stable/44167366
- https://books.google.pl/books?hl=pl&lr=&id=hKTaDwAAQBAJ
