ADHD to jedna z jednostek chorobowych, w których pomocne mogą się okazać kannabinoidy – szczególnie THC i CBD. Co wiemy o tym zaburzeniu, jakie są jego objawy? Jak zastosować konopie w terapii? Czy możesz skorzystać z pomocy kliniki konopnej? Odpowiedzi szukaj w naszym artykule.
Aby odpowiedzieć sobie na pytanie, czy i jak kannabinoidy wpływają na łagodzenie objawów ADHD, kilka słów o tym, czym jest ta choroba.
Jeszcze do niedawna uważano, że ADHD dotyczy dzieci i młodzieży. Jednak najnowsze dane mówią o tym, że ADHD rozpoznawane jest także u dorosłych. Faktem jest, że według obecnych danych ADHD ujawnia się najczęściej w pierwszych 5 latach życia dziecka.
Wyróżnia się trzy kryteria definiujące ADHD, jest to:
Zobacz, jak szczegółowo objawia się ADHD:
Istnieje pogląd mówiący, że ADHD częściej obserwuje się u chłopców. Jednak ostatnie opinie mówią o tym, że choroba ta dotyczy w takim samym stopniu chłopców i dziewczynek. U dziewczynek natomiast częściej diagnozuje się problemy z uwagą, koncentracją (ADD), choć rzadziej i później trafiają do specjalistów. U chłopców zaś przeważa nadmierna ruchliwość i impulsywność.
Co jeszcze warto wiedzieć: czy każde aktywne dziecko ma ADHD?
Oczywiście, że nie. Dzieci są aktywne, ruchliwe, ciekawe świata i głośne i jest to normalny proces rozwojowy. U dzieci z ADHD objawy są jednak nasilone, utrudniają codzienne funkcjonowanie, dziecko może przejawiać agresję itp. Tylko diagnoza lekarza specjalisty upoważnia do mówienia o ADHD.
ADHD określa się jako zaburzenie neurorozwojowe (nieprawidłowe funkcjonowanie ośrodkowego układu nerwowego – struktury mózgu nie rozwijają się prawidłowo). Jako przyczyny ADHD podaje się czynnik genetyczny, ale do rozwoju choroby przyczynić się mogą również nieprawidłowości w okresie ciąży, porodu, wcześniactwo, urazy głowy, nieprawidłowa dieta (węglowodany, barwniki, konserwanty).
„Obecnie uważa się, że przyczyną ADHD jest zaburzenie dojrzewania określonych struktur OUN,spowodowane zmianami materiału genetycznego, którego ekspresja powoduje zmiany na poziomiebiochemicznym i strukturalnym, a w konsekwencji zaburzenia specyficznych procesów poznawczychi kontroli zachowania. Czynniki pozagenetyczne mogą wyjaśnić 20–30% przypadków ADHD, natomiast dziedziczność zespołu wynosi około 80%” ADHD – jeden z najczęstszych problemów wieku rozwojowego – Agata Horecka-Lewitowicz, Piotr Lewitowicz, Monika Szpringer
„Obecnie uważa się, że przyczyną ADHD jest zaburzenie dojrzewania określonych struktur OUN,spowodowane zmianami materiału genetycznego, którego ekspresja powoduje zmiany na poziomiebiochemicznym i strukturalnym, a w konsekwencji zaburzenia specyficznych procesów poznawczychi kontroli zachowania. Czynniki pozagenetyczne mogą wyjaśnić 20–30% przypadków ADHD, natomiast dziedziczność zespołu wynosi około 80%”
Aby dobrze zdiagnozować pacjenta, potrzeba współpracy psychologa, psychiatry, czasami również neurologa i pediatry. Przeprowadzany jest wywiad z rodzicami, obserwuje się zachowanie dziecka. Potrzebna może być także opinia nauczycieli, pedagoga szkolnego, itp. mająca za zadanie pokazać, jak dziecko funkcjonuje w grupie. Pacjent (dziecko) poddawane jest licznym testom – np. badającym sprawność intelektualną, sprawność ruchową, a także zdolność koncentracji czy zapamiętywania. Zadaniem lekarzy jest wykluczenie innych jednostek chorobowych, dających podobne objawy.
Ocenia się, że u blisko 70% dzieci cierpiących na ADHD można postawić przynajmniej jedno dodatkowe rozpoznanie zaburzenia psychicznego. Najczęściej są to: zaburzenia opozycyjno-buntownicze, zaburzenia zachowania, dysleksja i dysgrafia, zaburzenia lękowe, zaburzenia depresyjne, stosowanie substancji psychoaktywnych, tiki.https://www.mp.pl/pacjent/pediatria/choroby/psychiatria/78868,zespol-nadpobudliwosci-psychoruchowej-adhd
Ocenia się, że u blisko 70% dzieci cierpiących na ADHD można postawić przynajmniej jedno dodatkowe rozpoznanie zaburzenia psychicznego. Najczęściej są to: zaburzenia opozycyjno-buntownicze, zaburzenia zachowania, dysleksja i dysgrafia, zaburzenia lękowe, zaburzenia depresyjne, stosowanie substancji psychoaktywnych, tiki.
Leczenie opiera się na psychoterapii i farmakoterapii (np. leki przeciwdepresyjne, wpływające na neuroprzekaźniki – ADHD ma podłoże m.in. w niedoborze dopaminy). Często ADHD towarzyszy też współchorobowość, czyli występowanie innej jednostki chorobowej (np. depresji, zaburzeń lękowych, uzależnień).
Leczenie pacjentów z ADHD musi być kompleksowe. Rodzice i nauczyciele muszą posiadać wiedzę na temat objawów, możliwych trudności i sposobów radzenia sobie w trudnych momentach. Stosowana jest psychoterapia indywidualna, rodzinna, integracja sensoryczna i inne. Włączana jest również farmakoterapia – leki zmniejszają objawy, ale nie leczą samej choroby. Wykorzystuje się leki poprawiające koncentrację (stymulant – metylofenidat), czasami wybranie leki przeciwdepresyjne – wyłącznie po decyzji psychiatry.
Kannabinoidy stosowane są jako terapia wspomagająca w przypadku wielu schorzeń i radzą sobie dobrze w niwelowaniu stanów bólowych, lękowych, wpływają pozytywnie na zwiększenie apetytu, łagodzenie nudności itd. Które z właściwości najbardziej znanych kannabinoidów, czyli THC i CBD, można wykorzystać w leczeniu ADHD?
„Kannabinoidy wpływają również w złożony sposób na neurotransmisję. Marihuana (i szerzej – agoniści receptora CB1), podobnie jak inne substancje psychoaktywne, wpływa na biochemię układu mezolimbicznego, prowadząc do zwiększonego uwalniania dopaminy oraz zmniejszonego uwalniania GABA i glutaminianu w jądrze półleżącym„ Alicja Binkowska, Aneta Brzezicka – Wpływ marihuany na aktywność elektryczną mózgu
„Kannabinoidy wpływają również w złożony sposób na neurotransmisję. Marihuana (i szerzej – agoniści receptora CB1), podobnie jak inne substancje psychoaktywne, wpływa na biochemię układu mezolimbicznego, prowadząc do zwiększonego uwalniania dopaminy oraz zmniejszonego uwalniania GABA i glutaminianu w jądrze półleżącym„
Dopamina wpływa m.in. na samopoczucie, emocje, motywację, procesy uczenia się i zapamiętywania.
Przeprowadzono kilka badań na pacjentach z ADHD i bazując na ich odczuciach, stan po zażyciu marihuany ulegał poprawie w zakresie niwelowania negatywnych efektów ADHD.
Przeczytaj na koniec o pacjencie z Finlandii:
W publikacji z tego roku dr nauk medycznych p. Doroty Rogowskiej-Szadkowskiej – „Komu pomaga medyczna marihuana?” czytamy o przypadku opisanym przez fińskich lekarzy. Chodziło o dorosłego pacjenta ze zdiagnozowanym w 33 roku życia ADHD. Nasilający się stres z powodu sytuacji zawodowej sprawił, że standardowe leki nie działały i miały coraz więcej skutków ubocznych. Pacjentowi dokuczały bóle brzucha, biegunki, bezsenność itp. Pacjent, po uzyskaniu zgody na leczenie, chciał stosować kannabinoidy. Problem polegał na tym, że chory nie znalazł w Finlandii lekarza, który chciałby mu kannabinoidy przepisać. Pacjent udał się do Niemiec, gdzie w końcu otrzymał recepty na preparaty medycznej marihuany (CBD-THC). Pacjent zaczął przyjmować w 2011 roku susz w ilości 2 g – jednak dawkowanie musiał sobie ustalić sam i modyfikować w zależności od efektów. W trakcie terapii kannabinoidami pacjent z ADHD zgłosił m.in. poprawę samopoczucia, koncentracji, zmniejszenie roztargnienia, zmniejszenie stanów bólowych. Leczenie trwało 5 lat.
Główny problem takiej terapii leżał w barierach dotyczących stosowania konopi, braku lekarzy i wysokich kosztach. Takie same problemy możemy spotkać w Polsce, co bardzo ogranicza pacjentom wdrażanie nowych i obiecujących terapii. Jednak coraz więcej powstaje na mapie Polski klinik konopnych, gdzie wykwalifikowani lekarze wdrażają leczenie kannabinoidami, co jest wielką szansą dla tysięcy pacjentów.
W toku badań wskazywano, że pacjenci odczuwali poprawę samopoczucia po tych odmianach konopi, które bogate były nie tylko w THC i CBD, ale również THCV, CBN, CBC, CBG.
Spośród efektów ubocznych medycznej marihuany pacjenci z ADHD najczęściej odczuwali te dotyczące m.in. układu pokarmowego, nerwowego czy mięśniowego.
Medyczna marihuana może wejść w interakcje z lekami stosowanymi u pacjentów z ADHD. Może reagować np. z lekami przeciwdepresyjnymi, nasilając ich działanie lub zaburzając metabolizm. Ryzyko zachodzi także w przypadku leków stymulująch, takich jak metylofenidat – takie połączenie może powodować zwiększone obciążenie serca. Stwierdzono także zachodzące interakcje z atomoksetyną.
To jednak jedynie przykładowe, już stwierdzone interakcje – brak informacji o innych nie oznacza, że nie mogą wystąpić. Decyzję o leczeniu zawsze powinien podejmować lekarz, na podstawie pełnej wiedzy na temat przebiegu choroby i zażywanych medykamentach.
Pamiętaj:
Masz dziecko chore na ADHD lub sam/sama chorujesz? Konopie mogą wesprzeć standardowe leczenie i łagodzić objawy choroby. Skontaktuj się z profesjonalną kliniką konopną. Lekarze przeanalizują wyniki badań, i po zakwalifikowaniu do leczenia, przepiszą odpowiedni preparat zawierający kannabinoidy.
O autorze:
Marzena Gburska-Bauszewska
Artykuły Marzena Gburska-Bauszewska
