Wielu doświadczonych hodowców marihuany prowadzi zabieg nazywany treningiem. Dzięki niemu są w stanie osiągnąć znacznie większe plony z jednej rośliny, lepiej zagospodarować teren uprawy, uchronić roślinę przed patogenami i poprawić żywotność rośliny. Growerzy stosują różne techniki treningu, które różnią się od siebie efektami i trudnością w prowadzeniu. Źle zastosowany może przynieść wiele strat. Czym właściwie jest trening konopi i jak powinno się go wykonać?
Pamiętaj o tym, że konopie indyjskie w Polsce są nielegalne, a za ich posiadanie lub uprawę grozi od 3 do 8 lat pozbawienia wolności. Artykuł powstał jedynie w celach edukacyjnych. Może być pomocny osobom, które przebywają w krajach, gdzie uprawa i posiadanie marihuany (w tym marihuany medycznej) na własny użytek jest dozwolone. Więcej informacji w zakładce prawo.
Marihuana wzrasta pionowo przez hormony nazywane auksynami. Hormony te koncentrują się w górnej części rośliny (w szczytach). Dzięki treningowi można kontrolować, w którym miejscu ten hormon się gromadzi. Zabieg ten pozwala na zwiększenie liczby szczytów.
Trening marihuany podzielić można na trening wysokiego stresu i trening niskiego stresu. Oba z tych sposobów różnią się od siebie poziomem trudności i stopniem ingerencji w roślinę.
Jest on niezwykle ważnym elementem w procesie uprawy marihuany i pozwala na znaczne powiększenie plonów z jednej rośliny. Wielu początkujących growerów pomija ten proces, z uwagi na obawę przed uszkodzeniem konopi – nie ma czego się bać i treningi w uprawie powinny być niemalże obowiązkowe!
Rośliny, na których nie przeprowadziło się tego zabiegu, naturalnie rosną w górę, a nie wszerz.
Dobrze wykonany trening posiada wiele zalet:
Treningi konopi zalecane są przede wszystkim początkującym growerom. Powinni zacząć od wykonania LST, HST, ScrOG, SOG, kończąc na defoliacji (w kolejnych uprawach). Uszkadzanie i stresowanie marihuany, stymuluje je do większego wysiłku i wzrostu.
Trening LST nazywamy jest inaczej treningiem niskiego stresu. Ta forma doceniona została przez początkujących. Jest bardzo bezpieczna w prowadzeniu i nie naraża roślin na uszkodzenia.
Trening niskiego stresu polega na zgięciu rośliny pod kątem 90°, podwiązywaniu pędów oraz szczytu jak najbliżej podłoża i rozchylaniu rozgałęzień, do których docierać będzie światło. Dzięki temu zabiegowi niższe odrosty będą rozwijać się znacznie szybciej i powstaną nowe szczyty. Po treningu LST roślina będzie niższa, jednak znacznie szersza, co pożądane jest przez wielu doświadczonych growerów. Trening ten można prowadzić zarówno w uprawie indoor, jak i outdoor.
Do przeprowadzenia treningu LST wystarczy jedynie wytrzymały sznurek lub drut ogrodniczy. Należy unikać cienkich żyłek i nici, ponieważ mogą uszkodzić roślinę.
W przypadku uprawy automatów, polecane są zwykle tylko treningi LST lub SOG. Ich faza wegetacji trwa niekiedy tylko 3 tygodnie co nie pozwoli roślinom na regenerację.
Trening LST należy rozpocząć, kiedy roślina posiada od 2 do 4 pięter liści. Wówczas rozpoczynamy od delikatnego zgięcia rośliny pod kątem 90° i przywiązaniu głównego szczytu blisko ziemi. Należy zrobić to delikatnie, aby nie uszkodzić łodygi. Dzięki temu światło będzie docierało do niższych rozgałęzień, które wkrótce staną się głównymi szczytami. Należy zwrócić szczególną uwagę na sposób wiązania, ponieważ roślina będzie „wstawać”. Najlepszą metodą jest wiązanie rośliny tuż przy doniczce, co zniweluje ryzyko powrotu rośliny do naturalnej pozycji.
Trening LST wykonuje się przed podlaniem konopi. Napęczniałe wodą łodygi są bardziej łamliwe i mogą pękać! Wykonuj zabieg bardzo delikatnie. W każdym kolejnym dniu możesz ponownie doginać roślinę do podłoża.
Po upływie kilku dni zauważyć można będzie nowe, rozwijające się szczyty. Podczas wzrostu należy zwrócić uwagę na to, czy roślina nie powraca do swojego naturalnego kształtu. Jeżeli roślina zaczyna się „prostować”, należy ponownie ją podwiązać.
Jeżeli młode szczyty są już wystarczająco rozwinięte, można powtórzyć proces podwiązywania. Nowe szczyty należy podwiązywać bardzo delikatnie, aby nie dopuścić do uszkodzeń łodyg. Należy podwiązywać je tak, aby zapewnić dobry dostęp światła młodym szczytom znajdującym się na łodydze.
Trening można prowadzić, aż do osiągnięcia pełnej dorosłości przez roślinę. Pozwoli to na lepszy wzrost kwiatów i uniknięcie rozwoju pleśni. Gdy dolne łodygi staną się wystarczająco twarde, można usunąć część wiązań i pozostawić jedynie te, które regulują kierunek wzrostu górnych łodyg.
Trening HST (wysokiego stresu) to technika, która polega na przycinaniu i uszkadzaniu rośliny. Ta metoda stosowana jest zazwyczaj przez doświadczonych hodowców w uprawie outdoor. Wymaga mniej wysiłku w porównaniu z treningiem LST, jednak istnieje większe ryzyko uszkodzenia rośliny i utraty części zbiorów. Dobrze poprowadzony HST wydłuży fazę wzrostu rośliny, ale za to zwiększy ilość pędów, które w przyszłości pokryte zostaną kwiatami bogatymi w THC.
Celowe okaleczanie rośliny pozwala zwiększyć gęstość pąków, ilość produkowanej żywicy oraz liczbę i wielkość kwiatów. Trening HST występuje w różnych odmianach. Zaliczamy do nich: topping, fimming i cropping. Każda z metod różni się od siebie sposobem prowadzenia i stopniem trudności.
Trening HST różni się w zależności od metody wybranej przez hodowcę. Znanych jest kilka metod prowadzenia treningu wysokiego stresu i zaliczyć można do nich: topping, cropping i fimming. Jak przeprowadzić każdy z tych treningów?
Podcinanie należy wykonać, kiedy roślina znajduje się jeszcze w stanie wegetatywnym, a młode szczyty mają około 2-5 cm. Szczyty należy przycinać czystymi nożyczkami lub skalpelem. Brudne narzędzia mogą doprowadzić do rozwoju pleśni, a w konsekwencji utraty rośliny. Podczas cięcia marihuany należy używać rękawiczek lateksowych, aby żadne drobnoustroje nie przedostały się na roślinę.
W miejscu wycięcia szczytu, roślina wytworzy 2-4 nowe pędy, które powinny pojawić się po kilku dniach. Prowadzenie toppingu w fazie kwitnienia może zahamować wzrost rośliny i znacząco zmniejszyć ilość plonów. Metoda ta jest bardzo czasochłonna i znacznie wydłuża czas wzrostu.
Uwaga: Po wykonaniu toppingu, zauważysz kilkudniowe zahamowanie wzrostu.
Fimming bardzo przypomina topping, jednak jest o wiele mniej stresująca dla rośliny. Trening ten polega na przycięciu szczytu o około 75 – 80%. Proces ten można przeprowadzić jedynie w okresie wegetacyjnym. Zabieg ten zmusza roślinę do wytworzenia nowych szczytów z pozostałości starego szczytu. Zazwyczaj roślina rozwija 4-6 nowych stożków wzrostu.
Szczyty należy przycinać czystymi nożyczkami lub skalpelem, aby uniknąć przedostania się drobnoustrojów. Doświadczeni growerzy wykonują fimming ręcznie i jak twierdzą – daje to lepsze rezultaty.
Fimmingu nie wolno prowadzić w fazie kwitnienia konopi. Dalsze prowadzenie może znacznie ograniczyć wzrost rośliny i ilość plonów.
Jest jedną z najbezpieczniejszych i najmniej inwazyjnych metod treningu HST. Może być wykorzystywana do odmian automatycznych, jednak doświadczeni growerzy go odradzają. Proces ten polega na uszkodzeniu łodygi, bez jej łamania. Łodygę uszkadza się około 15-20 cm od szczytu, co przekieruje większą ilość składników do innych części rośliny i wymusi na niej proces samoleczenia. Po upływie kilku dni zmiażdżony obszar stanie się twardszy, a roślina wytworzy zrogowaciałą narośl. Część powyżej miejsca croppingu będzie rosła szybciej i da wyższy plon. Proces ten prowadzi się ręcznie, jednak warto korzystać z rękawiczek lateksowych, aby ochronić roślinę przed patogenami.
Cropping może być łączony z treningiem LST, HST i defoliacją. Część osób prowadzi go nawet w fazie kwitnienia rośliny. Trening ten nie jest czasochłonny oraz nie wywołuje zahamowania wzrostu marihuany.
Trening marihuany może wydawać się bardzo skomplikowanym procesem, szczególnie dla początkujących growerów. Przygotowaliśmy dla was kilka porad, które mogą okazać się pomocne w prowadzeniu tego zabiegu.
Trening niskiego stresu polecany jest głównie początkującym growerom. Do zalet tej metody można zaliczyć: łatwość prowadzenia, niskie ryzyko uszkodzenia rośliny, niski stres rośliny, zwiększenie plonu, poprawę żywotności rośliny i lepszy wzrost. Do wad tej zalety można zaliczyć: dużą czasochłonność, mniejszy plon w porównaniu z innymi metodami i możliwość uszkodzenia rośliny podczas wiązania.
Trening wysokiego stresu polecany jest głownie doświadczonym growerom. Do zalet tej metody można zaliczyć: znaczne zwiększenie plonów, małe zaangażowanie hodowcy, niski nakład finansowy i łatwość prowadzenia. Do wad tego treningu można zaliczyć: duże ryzyko uszkodzenia rośliny, ryzyko utraty zbiorów, zahamowanie wzrostu rośliny i znaczny wpływ na wygląd rośliny.
UWAGA!
Uprawa konopi indyjskich (marihuany) jest w Polsce zabroniona i nielegalna. Mówi o tym ustawa o przeciwdziałaniu narkomanii z dnia 29 lipca 2005 roku.
Art. 63. [Nielegalna uprawa maku, konopi lub krzewu koki]
Polskie prawo nie zabrania posiadania nasion konopi indyjskich, ale zakazuje uprawy, czyli kiełkowania i wysadzania nasion do ziemi co skutkować może wytworzeniem ziela konopi innych niż włókniste (przekraczające limit THC 0,3%).
Materiały publikowane w serwisie Hemplo.pl stanowią jedynie zbiór informacji o konopiach. Nie promujemy i nie zachęcamy do uprawy konopi innych niż włókniste. Nie stosując się do obowiązujących wymogów prawa, podlegasz karze pozbawienia wolności do lat 8.
O autorze:
Patryk Gałecki
Artykuły Patryk Gałecki
