Czerwce | Gąsienice | Komary grzybowe | Koniki polne i świerszcze | Mączliki (białe muszki) | Mrówki | Mszyce | Miniarki (Owady minujące) | Pleśń | Ptaki | Roztocze | Septorioza liści | Skoczne pluskwiaki | Ślimaki | Tarczówki (śmierdzące robaki) | Wełnowce (przylżeńce) | Wciornastki | Werticilioza (choroba więdnących liści) | Wirus mozaiki tytoniu | Zwierzęta
Septorioza konopi jest chorobą roślin wywoływaną przez grzyby. Jej występowaniu sprzyja ciepłe środowisko o wysokiej wilgotności. Objawia się żółtymi plamami na liściach, które nieleczone usychają.
Plamy te pojawiają się z początku na spodach liści, przez co w pierwszych etapach umykają mniej uważnym hodowcom. Z czasem rozprzestrzeniają się na większą powierzchnię, występując także po wierzchniej stronie.
Pamiętaj o tym, że konopie indyjskie w Polsce są nielegalne, a za ich posiadanie lub uprawę grozi od 3 do 8 lat pozbawienia wolności. Artykuł powstał jedynie w celach edukacyjnych. Może być pomocny osobom, które przebywają w krajach, gdzie uprawa i posiadanie marihuany (w tym marihuany medycznej) na własny użytek jest dozwolone. Więcej informacji w zakładce prawo.
Chorobę powoduje gatunek grzyba Septoria cannabis. Odkryty został w Nowym Jorku jeszcze w XIX wieku. Co ciekawe, na świecie zaobserwowano częstsze występowanie tych grzybów od czasu rozpowszechniania ruchów legalizacyjnych.
Większość z około tysiąca grzybów z rodzaju Septoria występuje na całym globie. W Polsce spotykane jest dwieście z nich, w tym także omawiany. Grzyby te są mikroskopijne, wobec czego nie zauważamy infekcji gołym okiem, krzak nie pleśnieje. Rozwijają się pomiędzy komórkami rośliny lub w ich środku. Wszystkie dają podobne objawy – plamistość liści. Główna różnica pomiędzy nimi dotyczy gatunków roślin, na których bytują. Większość odmian Septoria w Polsce występuje rzadko – do pospolitych gatunków należy współcześnie jedynie pięć.
Grzyby uszkadzają komórki rośliny. W efekcie występuje chloroza – choroba polegająca na zaburzeniach w wytwarzaniu chlorofilu. Na skutek niedoboru tego związku rośliny żółkną, tracą zieloną barwę, nadawaną normalnie właśnie przez chlorofil. W wyniku jego niedoboru utrudniona lub uniemożliwiona jest fotosynteza, co ostatecznie doprowadza do śmierci rośliny. Wcześniej cierpi ona na spowolniony wzrost, usychające, a na końcu odpadające liście. Rzadko przenosi się na kwiaty, natomiast utrudniony rozwój rośliny nie pozostaje obojętny dla liczby i jakości pąków.
Grzyb ten zimuje na martwych szczątkach roślin, innych roślinach ogrodowych i chwastach, przez co jest zdolny do ponownego ataku. Może się przenosić także na wyposażeniu ogrodniczym.
Ponieważ chlorozę poza czynnikami infekcyjnymi wywołuje także niedobór składników pokarmowych, żółta plamistość liści często jest mylona z początku właśnie z zaburzeniami podaży pierwiastków lub niedostatecznym nawadnianiem.
Choroba najczęściej występuje w warunkach dużej wilgotności, w połowie okresu wegetacji.
Pierwszym objawem są żółte plamki na spodzie liści, w miarę rozwoju choroby zajmują większe powierzchnie i obie strony. W miejscu plam tworzą się owocniki grzyba. Zazwyczaj na początku zmiany dotykają liści starszych i znajdujących się na dole rośliny, stopniowo rozprzestrzeniając na wyższe partie. Niekiedy uszkodzeniom ulegają także łodygi. Po zżółknięciu zajęte części rośliny brązowieją, aż do całkowitego uschnięcia.
Pąków septorioza raczej nie dotyka, te które zdążyły wyrosnąć zanim rozwój rośliny został zaburzony, będą wciąż zdatne do zbioru i spożycia. Niemniej jednak, ze względu na problemy z fotosyntezą i transportem składników mineralnych, zbiory będą mniejsze niż w przypadku zdrowej rośliny.
Ze względu na podobieństwo objawów można posiłkować się także fotografiami przedstawiającymi septoriozę na innych gatunkach:
Zawsze najprościej jest zapobiegać. Skoro grzyby te lubią ciepło i wysoką wilgotność, warto zadbać, żeby takich warunków nie uzyskały w naszej hodowli. Istotny jest dobry przepływ powietrza oraz kontrola jego parametrów. Cyrkulacja jest zresztą istotna również w przypadku innych szkodników, a także samego zdrowego wzrostu rośliny.
Unikanie wilgoci jest tu kluczowe – nie tylko w kontekście wilgotności powietrza. Ważne jest także unikanie moczenia nadziemnych części rośliny oraz odpowiednie rozmieszczenie roślin tak, aby ich liście się nie dotykały.
Warto dezynfekować narzędzia ogrodnicze, jako że po kontakcie z zakażonymi roślinami grzyby mogą na nich przetrwać.
W przypadku hodowli outdoor trzeba pozbywać się chwastów, gdyż na niektórych z nich również mogą znajdować się grzyby.
Jeżeli zakażenie grzybami Septoria mimo wszystko się przytrafi, należy podjąć działania.
UWAGA!
Uprawa konopi indyjskich (marihuany) jest w Polsce zabroniona i nielegalna. Mówi o tym ustawa o przeciwdziałaniu narkomanii z dnia 29 lipca 2005 roku.
Art. 63. [Nielegalna uprawa maku, konopi lub krzewu koki]
Polskie prawo nie zabrania posiadania nasion konopi indyjskich, ale zakazuje uprawy, czyli kiełkowania i wysadzania nasion do ziemi co skutkować może wytworzeniem ziela konopi innych niż włókniste (przekraczające limit THC 0,3%).
Materiały publikowane w serwisie Hemplo.pl stanowią jedynie zbiór informacji o konopiach. Nie promujemy i nie zachęcamy do uprawy konopi innych niż włókniste. Nie stosując się do obowiązujących wymogów prawa, podlegasz karze pozbawienia wolności do lat 8.
O autorze:
Michał Woźniak
Ekspert działu Informacje i wiadomości konopne
Artykuły Michał Woźniak